라틴어 문장 검색

maior utrum populum frumenti copia pascat,collectosne bibant imbres puteosne perennis iugis aquae (nam uina nihil moror illius orae;
(호라티우스의 첫번째 편지, 157)
satis segetibus, ut "sata laeta boumque la- bores". 'largo' autem 'caelo demittitis imbrem' per haec aquam aethe- riam significari vult.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 231)
collectosne bibant imbres puteosne perennis iugis aquae (nam vina nihil moror illius orae:
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 1권, poem 158)
'irrigare' ergo duobus modis dicimus, ut "irriguo nihil est elutius horto" et "irriguumque bibant violaria fontem". imbres quomodo 'imbres inriget', cum terra aqua inrigetur?
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 4권, commline 1153)
Aeris excurso spacio, quo nubila celi Nocte sua texunt tenebras, quo pendula nubes In se cogit aquas, quo grandinis ingruit imber, Quo uenti certant, quo fulminis ira tumescit, Ethera transgreditur Fronesis, quo gracia pacis Summa uiget, quo grata quies, quo gracior aura Cuncta fouet, quo cuncta silent, quo purior ether Ridet et expellit fletum, quo nubilus aer Ingemit et totus archano lumine floret.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUARTUS 20:1)
neque extingui poterant, non si imbres caderent, non fluvialibus aquis aut quo alio humore, donec inopia remedii et ira cladis agrestes quidam eminus saxa iacere, dein resistentibus flammis propius suggressi ictu fustium aliisque verberibus ut feras absterrebant:
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER XIII, 57장7)
Saepe etiam inmensum caelo venit agmen aquarum et foedam glomerant tempestatem imbribus atris collectae ex alto nubes;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 1권 12:5)
Itaque subito imbre grandineque consecuta gravatis pondere tentoriis aquarumque vi subrutis deiectisque, nocte intempesta ignibus exstinctis, rebus quae ad victum pertinent omnibus corruptis per castra passim vagabantur scutisque capita contegebant.
(카이사르, 아프리카 전기 47:8)
nec procul vallo Romanus aberat, cepissetque tanto impetu castra, nisi ex vehementi sole, qualis inter graves imbre nubes effulget, tanta vis aquae deiecta esset ut vix in castra sua receperint se victores, quosdam etiam religio ceperit ulterius quicquam eo die conandi.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 232:1)
aquae mons, telorum seges, ferreus imber, ut apud Homerum:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VI. 7:2)
Me gere, cum calidis perfundes imbribus artus, Damnaque sub gemmam fer pereuntis aquae - Sed, puto, te nuda mea membra libidine surgent, Et peragam partes anulus ille viri.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber secundus, poem 1512)
ut via finita est et opus requievit eundi, et poenae tellus est mihi tacta meae, nil nisi flere libet, nec nostro parcior imber lumine, de verna quam nive manat aqua.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 26)
sunt igitur venti ni mirum corpora caeca, quae mare, quae terras, quae denique nubila caeli verrunt ac subito vexantia turbine raptant, nec ratione fluunt alia stragemque propagant et cum mollis aquae fertur natura repente flumine abundanti, quam largis imbribus auget montibus ex altis magnus decursus aquai fragmina coniciens silvarum arbustaque tota, nec validi possunt pontes venientis aquai vim subitam tolerare:
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Primus 10:12)
Proinde permissu imperatoris transeundi Danubium copiam, colendique adepti Thraciae partes, transfretabantur in dies et noctes, navibus ratibusque et cavatis arborum alveis agminatim impositi, atque per amnem longe omnium difficillimum, imbriumque crebritate tunc auctum, ob densitatem nimiam contra ictus aquarum nitentes quidam, et natare conati, hausti sunt plures.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXXI, 4장 5:3)
fons perennis aquae, cavati sub terra montes et piscinae cisternaeque servandis imbribus.
(코르넬리우스 타키투스, 역사, LIBER V, 12장3)

SEARCH

MENU NAVIGATION